Rehabilitacja i osteopatia ortopedyczna

Terapia manualna (medycyna manualna) jest jednym z działów medycyny, zajmującym się badaniem i leczeniem czynnościowych (odwracalnych) zaburzeń w układzie lokomotorycznym. W dosłownym tłumaczeniu terapia manualna oznacza leczenie za pomocą rąk (łac. manus- ręka).

Według definicji opracowanej przez Międzynarodową Federację Ortopedycznych Terapeutów Manualnych (IFOMPT) terapia manualna to „wyspecjalizowany obszar fizjoterapii poświęcony postępowaniu w chorobach nerwowo-mięśniowo-szkieletowych, oparty na wnioskowaniu klinicznym i stosowaniu wysoce swoistych metod leczenia, w tym technik manualnych i ćwiczeń leczniczych”, które są dopasowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Terapia manualna przywraca prawidłowe wykonywanie złożonych aktów ruchowych, postawnych i oddechowych. Często jest ona mylnie kojarzona z kręgarstwem i niesprecyzowanymi trzaskami w obrębie kręgosłupa, których podstaw należy się dopatrywać w wiedzy ludowej. Terapia manualna natomiast jest dziedziną medyczną, której skuteczność i bezpieczeństwo jest poparte badaniami naukowymi. Jest ona oparta na zasadach biomechaniki, specjalistycznej wiedzy anatomicznej oraz neurofizjologicznej, a także na klinicznym, dedukcyjnym rozumowaniu (z ang. clinical reasoning).

Terapia manualna jest wykorzystywana w różnych specjalnościach lekarskich, między innymi w neurologii, ortopedii, rehabilitacji i reumatologii.